Shaniwar Wada

Ertesi sabah Sudhir eve geldiğinde ocağı tekrar sorduk. Meğerse ocak bizden zekiymiş. Üzerine koyduğumuz tencereler teflon olduğundan indüksiyon ocak çalışmamış. Diğer tavalara kaldık. Ardından ona günü nerede geçirmeliyiz diye sorduk ve Shaniwar Wada’ya gidin dedi. Rickhshawlara binerek yola koyulduk. Rickshawlar buradaki taksi sistemi. 3 tekerlekli ve bir AutoRickhsawMetre ile çalışıyor. Renkleri siyah ve sarı. Önde sürücü oturuyor arkada ise kaç kişi sığabilirse o kadar yolcu. Gidiş yolumuz 90 Rupi tuttu. Shaniwar Wada’ya vardık. Girişte pozitif ayrımcılığımız sona erdi çünkü kapıda Hintlilere 5 Rupi, turistlere 100 Rupiydi. Müze kartı yabancılara çıkarmayan bir ülkenin vatandaşları olarak yadırgamadan ödedik. Shaniwar Wada’nın içinde herkes bize sanki bir uzaylıymışızcasına bakıyordu. Hatta belki ünlü insanlarmışız gibi. Hepimizle birçok insan fotoğraf çektirmek istedi, kırmadık ve hatta biz de birçoğu ile çektirdik. Herkesin gözdesi Açelya oldu. Hepimiz çekildiğini fark ettiğimiz ve etmediğimiz toplam 50-60 adet fotoğrafta varızdır. Görkem devlet başkanı edasıyla el ele tutuşarak poz bile verdi. Yanıma gelen bir adam İngiliz misiniz diye sordu, Türk’üz dedim. Biraz bozuldu.

Shaniwar Wada sonrası kendimizi biraz arka sokaklara vurduk. Güzel kokulu yemek yerlerinden geçerken açlığı hissedip, kapısında kocaman Family Rastaurant Bar yazan bir yere girmek istedik ancak kapıdan bizi almadılar. Turistiz diye mi yoksa restoran kapalı diye mi bilemedim. Rickshaw’a atlayıp eve geri döndük. Bu sefer şoför bizden 200 Rupi aldı. Sistemi hala çözememiş olmamızdan yararlanan adam Hindistan’da ilk kazıklanmamıza yol açtı. Bulursam patakliycam.

The other morning Sudhir came over and we asked him again about the oven again and we realized that oven has outsmarted us with its technology. The induction didn’t worked because of the Teflon pot. We had to cook with the other pots. We asked him where should w ego and he recomended us to visit Shadiwar Wada. So we took a Rickshaw to go there. Rickshaws are the taxis here. They have three wheels and colored black and yellow. It Works on it’s AutoRickshawMeter. The driver sits alone on the front and the passengers sit on back. We’re not really sure if there is a capacity for passengers on them. When we arrived to Shaniwar Wada, we payed 90 rupees. The previlidge of being a foreigner stopped there when we saw that citizens of India can enter paying only 5 Rupees but foreigners have to pay 100. We didn’t really thought much about it, i mean we come from the country where only citizens of Turkey can buy a Museum Card. Inside people were looking at us as if we were aliens or maybe celebrity. Some of them wanted to take pictures with us so we didn’t said no. Generally their favorite one was Açelya. Görkem was giving hand shake photos like they are presidents. We have at least 50-60 photos that we have (and haven’t) noticed. A guy came next to me and ask if we are from England and when i said that we are from Turkey he got a little upset.

After Shaniwar Wada we went to the back alleys around there and after passing a restaurant with really nice smells we realized that it was time to eat so we have headed to a place that it said ‘Family Restaurant Bar’ but they didn’t letted us in. I wonder if they didn’t took us because we weren’t from there or it wasn’t time to eat. So we had to take a Rickshaw to return. The guy had his oppurtunity that we didn’t know how that system Works. So he took 200 rupees. 100 more then it’s supposed to be. He was the first person who has cheated on us in India. I’ll smack him if i get to see him again. He owes us 2.2$

~Can